آسمان...

زندگی دوباره

 

آسمان آبی
            زمین سیاه
                        مردمی رنگارنگ
                                    شعرهایی پر زرق و برق
                                                ترانه هایی ناخوانده    عاشقانی تنها    زندگی بی معنی
                                                رودها بی آب    آبها بی رنگ    رنگهایی بی احساس.....
                                                احساسی بی شوق   شوق هایی مرده   مردگانی زنده...
دلهایی خسته    شاعرانی لال    روزهایی شب   و چه شب هایی روز....
            شهرهایی بی مردم    مردمانی بی شهر
                        چه عجیب است ماتدن    چه عجیب است خواندن ....
                                    شاید ام زنگی این است
یافتن اسان است ماندن اما سخت       زندگی شاید اما مردن بدتر از آن است
            راه را یافتن آسان است رفتنش اما سخت     گفتن آسان است شنیدن شاید سخت ...
                        چه غبار آلود است ماندن و سوختن و ساختن و
                                                                        مردن بعد از آن...
شاید این است که در پرتو ایام هنوز هیچ مردی از خود رازی نیست...
چه عجیب است خواندن نغمه شور   زیستن در دریا چه قشنگ است...
            چه قشنگ است مردن    مردنی بی سختی    مردنی با عشق    درد را نجوا هست...
دیگر از گفتن هم   هیچ رنگی بر نمی خیزد اما می گویم تا دلم آرام شود.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:





+نوشته شده در چهار شنبه 18 آبان 1390برچسب:,ساعت23:18توسط فرزاد | |